Strażnicy miejscy, którzy na co dzień – w różny sposób – pomagają Seniorom, składają Im dzisiaj życzenia zdrowia, siły i długich lat życia. Pierwszy dzień października to Międzynarodowy Dzień Osób Starszych – święto ustanowione w 1990 roku przez ONZ.
Funkcjonariusze zawsze pomagają osobom starszym. Są to zarówno działania zinstytucjonalizowane, jak i codzienne, bieżące interwencje, kiedy trzeba wykazać się nie tylko szybką i odpowiednią do sytuacji reakcją, ale i dużą dozą uważności, wrażliwości, delikatności i empatii.
Szczególne zadanie pracy z Seniorami zostało powierzone strażnikom z Referatu Profilaktyki, którzy prowadzą działania profilaktyczne i edukacyjne skierowane do osób starszych. Strażnicy spotykają się z nimi i prowadzą m.in. szkolenia z udzielania pierwszej pomocy, prowadzą spotkania dotyczące bezpieczeństwa, np. w komunikacji miejskiej, bankach, obiektach handlowych. Ostrzegają przed oszustami wyłudzającymi pieniądze, informują, jakimi metodami posługują się przestępcy i radzą, jak nie dać się oszukać. O przykładowej akcji profilaktycznej pisaliśmy tutaj.
Warszawscy strażnicy miejscy współpracują z Uniwersytetem Trzeciego Wieku. Odwiedzają regularnie jego słuchaczy i szkolą m.in. z zasad udzielania pierwszej pomocy. Omawiają zasady prawidłowego informowania o zdarzeniach operatorów pogotowia ratunkowego, straży pożarnej, policji i straży miejskiej. Prowadzą też wykłady na temat bezpieczeństwa – radzą, co robić, by nie stać się ofiarą przestępców. Informują także jak ważne jest mieć przy sobie kartę ICE.
Innym rodzajem zorganizowanych działań jest np. akcja polegająca na pomocy osobom starszym mającym problemy z poruszaniem się w dotarciu do lokali wyborczych. Pisaliśmy o tym m.in. tutaj.
Strażnicy miejscy opiekują się również Powstańcami Warszawskimi. Towarzyszą im podczas wielu uroczystości, zwłaszcza tych odbywających się na Kopcu Powstania Warszawskiego. Od sierpnia tego roku pomagają również wolontariuszom dowozić obiady przygotowywane specjalnie dla Powstańców. Przed pandemią, Seniorzy mieli możliwość skorzystania z takich posiłków stacjonarnie – w Domu Wsparcia dla Powstańców Warszawskich przy ulicy Nowolipie 22. Niestety epidemia uniemożliwiła im to. W sierpniu strażnicy włączyli się w akcję dowożenia posiłków powstańcom warszawskim.
Również w czasie codziennych patroli strażnicy są wyczuleni na problemy i potrzeby osób starszych. Często zdarzają się interwencje, kiedy funkcjonariusze udzielają Seniorom pomocy przedmedycznej czy pomagają w odnalezieniu bliskich i dotarciu do domu tym, którzy mają problemy z pamięcią. Poniżej trzy przykłady takich interwencji z tego roku, ale tego typu sytuacji było o wiele więcej.
Był 10 czerwca. Patrolujące Śródmieście strażniczki zauważyły leżącą na chodniku kobietę. Natychmiast pomogły jej się podnieść i zapytały, czy potrzebna jest karetka. 80-latka odrzekła, że nie potrzebuje lekarza, po prostu bardzo bolą ją nogi. Przyznała też, że jest chora na cukrzycę. W dalszej rozmowie okazało się, że w nocy zmarł jej mąż, ona musi zająć się pochówkiem, na dodatek ma też psa, którego musi wyprowadzać, a z chorymi nogami codzienne schodzenie z drugiego piętra jest ponad jej siły. Nie ma też nikogo, kto mógłby jej pomagać - ani rodziny, ani znajomych. Strażniczki pomogły staruszce dotrzeć do domu. Skontaktowały się też z OPS, gdzie opisały całą sytuację. Jego pracownicy zobowiązali się do zajęcia się sprawą starszej pani.
Również w czerwcu strażnicy zaopiekowali się seniorem, który przez dobę błąkał się po stolicy. Był głodny i zziębnięty. Funkcjonariusze przekazali mężczyznę rodzinie. Mieszkaniec Pragi Południe wyszedł z domu na spacer 1 czerwca. Gdy do wieczora nie wrócił do domu, rodzina zgłosiła jego zaginięcie. Około godziny 17.20 strażnicy miejscy otrzymali zgłoszenie, że w autobusie miejskim linii 188 jedzie starszy pan, który wygląda na zdezorientowanego. Na jednym z przystanków przy ul. Żwirki i Wigury funkcjonariusze wsiedli do autobusu i nawiązali kontakt z seniorem. Po krótkiej rozmowie przyznał, że nie wie, dokąd jedzie. Strażnicy poprosili pasażera, by poszedł z nimi do radiowozu. Staruszek odpowiadał rysopisowi osoby zaginionej, który otrzymali na odprawie. Nie posiadał dokumentów, ale na szczęście miał przy sobie karteczkę z adresem zamieszkania i numerem telefonu do żony. Kobietę powiadomiono o odnalezieniu męża. Oczekując na jej przyjazd, starszy pan powiedział funkcjonariuszom, że od poprzedniego dnia nic nie jadł. Strażnicy nakarmili mężczyznę. Około godziny 18.30 szczęśliwa małżonka odebrała swoją „zgubę”.
Był koniec sierpnia. Starsza kobieta leżała w rowie na terenach kolejowych na Olszynce Grochowskiej, była głodna i wyczerpana, nie wiedziała, w jaki sposób tam się znalazła. Zaopiekowali się nią kolejarze i strażnicy miejscy. Wszystko zaczęło się w chwili, gdy strażnicy otrzymali zgłoszenie z ul. Chłopickiego, gdzie pracownicy kolei znaleźli w lasku starszą kobietę. Funkcjonariusze niezwłocznie pojechali na miejsce. Kilkadziesiąt metrów od nieczynnego przejazdu kolejowego, w gęstych zaroślach, leżała w rowie staruszka. Była przytomna, nie miała żadnych obrażeń. Na pytania odpowiadała logicznie. Nie umiała jednak powiedzieć, jak długo znajdowała się w tym miejscu. Obok kobiety leżała torebka, w której strażnicy odnaleźli dowód osobisty. Z dokumentu wynikało, że kobieta ma 85 lat i jest mieszkanką Mokotowa. O odnalezieniu kobiety powiadomiono pogotowie ratunkowe i policję. Patrol ustalił, że syn zgłosił zaginięcie matki przed trzema dniami. Powiadomiony o odnalezieniu matki mężczyzna przyjechał po nią i zabrał do domu.
